W rozporządzeniu wskazano, iż obowiązku kwarantanny nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej w ramach wykonywania czynności zawodowych przez:

-  rybaków w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2019 r. o pracy na statkach rybackich (Dz. U. z 2019 r. poz. 2197) lub marynarzy w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1889 i 2197), zwanej dalej „ustawą o pracy na morzu”, w tym marynarzy zatrudnionych na zasadach określonych w art. 46 lub art. 108 ustawy o pracy na morzu, a także marynarzy po upływie okresu pracy na statku schodzących ze statku w polskim porcie celem bezzwłocznej repatriacji, o której mowa w art. 57 ustawy o pracy na morzu, poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

 -  załogę statku w rozumieniu przepisów o bezpieczeństwie morskim.

W internecie pojawiły się informacje,  przedstawiane nawet przez wyspecjalizowane w tematyce morskiej kancelarie, że w związku z nowym brzmieniem zwolnienie z kwarantanny dotyczy wszystkich marynarzy w rozumieniu ustawy, w każdej sytuacji.

Podkreślić jednak należy, że przepis ten dotyczy „przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej w ramach wykonywania czynności zawodowych” – a zatem przekraczania granicy podczas np. załadunku/rozładunku czy też pobytu na stoczni, gdy marynarz pozostaje członkiem załogi statku morskiego.

Marynarz, który po zakończeniu zatrudnienia zszedł ze statku np. w Hamburgu i udaje się busem do domu na terytorium RP nie przekracza granicy w ramach wykonywania czynności zawodowych, a jako pasażer busa – podlega zatem kwarantannie.

Szczegółowo uregulowano 3 przypadki: marynarzy zatrudnionych na zasadach określonych w art. 46 lub art. 108 ustawy o pracy na morzu – a więc przypadki zatrudnienia na statku obsługiwanym przez kolejno wymieniające się załogi  oraz  na platformach pracujących w systemie pracy ciągłej. Takich osób – ze względu na organizację pracy i konieczność utrzymania promów/ platform w ruchu nie obowiązuje kwarantanna.

Ponadto kwarantanna nie obowiązuje w przypadku marynarzy, którzy po upływie okresu pracy na statku schodzą ze statku w polskim porcie (a więc nie wykonują już czynności służbowych), ale robią to w celu bezzwłocznej repatriacji poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W takiej sytuacji kwarantanna na terytorium RP nie miałaby sensu, skoro po jej zakończeniu marynarz (co do zasady obcokrajowiec, ale tez np. Polak mieszkający przy granicy w RFN) i tak udaje się poza terytorium RP. Natomiast ze względów bezpieczeństwa wszyscy inni marynarze objęci są kwarantanną.

Oczywiście nigdy w przepisach nie da się uwzględnić wszystkich przypadków, stąd zgodnie z § 2 ust. 10 rozporządzenia  państwowy inspektor sanitarny właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu, w których ma być obowiązkowa kwarantanna lub inny upoważniony przez Głównego Inspektora Sanitarnego państwowy inspektor sanitarny, w uzasadnionych przypadkach może zadecydować o skróceniu lub zwolnieniu z obowiązku jej odbycia. Wedle naszej wiedzy takie zgody są wydawane.

MGMiŻŚ podkreśla jednak, iż SG nie podlega MGMiŻŚ, więc niniejszej wiadomości nie można traktować jako oficjalnych wytycznych dot. stosowania przedmiotowego rozporządzenia. Decyzję podejmuje każdorazowo SG w oparciu o całokształt sprawy.

Ryszard Rybicki